„Jak byłam młodą dziewczyną marzyłam, by wraz z mężem i dziećmi odwiedzić Japonię, byłam zafascynowana tym krajem. Poza tą podróżą chciałam mieć po prostu szczęśliwą rodzinę” – zaczyna swoją opowieść Kasia. “Tylko tyle. Kiedy mój starszy brat zginął w wypadku samochodowym mój idealny świat rozsypał się na kawałki. Byłam załamana, a to nie był niestety koniec tragedii. Pewnego dnia zadzwoniła do mnie mama i powiedziała, że Marcin mój młodszy brat na poważną chorobę nerek i to co może go uratować to przeszczep. Zalała mnie wtedy fala złości i smutku. Dlaczego to znów się nam przytrafia? – pytałam Boga. Złość postanowiłam przekuć w działanie i zaproponować moją nerkę bratu. Wiedziałam, że muszę to zrobić. W mojej rodzinie byliśmy tak wychowani, że jedno za drugiego poszliby w ogień. Oddanie nerki, by uratować życie bratu było dla mnie czymś naturalnym. Po serii badań okazało się, że moja nerka pasuje, a przeszczep przebiegł bez żadnych powikłań. Dzisiaj zarówno mój brat, jak i ja jesteśmy zdrowi i szczęśliwi, i jeszcze mocniej ze sobą związani. Opowiadam moją historię, by pokazać innym, że przekazanie organu może być największym darem, jaki dajemy innym. A nam samym daje wyjątkową moc, by przeżyć życie z sensem”

Powiem Wam wprost te historie zmieniają perspektywę na to co ważne w życiu, te historie powinny być usłyszane, szczególnie przez tych, którzy tracą nadzieję i sens życia.